Bhupi Sherchan
Bhupi Sherchan; was a Nepalese poet of Nepali language. He was born in Mustang district in Nepal. He went to Banaras College. He was awarded the Sajha Puraskar for his 1969 poem collection Ghumne Mech Mathi Andho Manche (Blind man on a Revolving Chair)
Bhupi Sherchan – Hami
Hami jati sukai mathi uthau, Jati sukai etauti dagurau, jatisukai thulo swarma garjau tara, hami phagat paani thopa hau
Paani ka nirwaliyaa thopa jo surya dwara mathi uhchalin chhau ra aafulai gatishil bhanthan chhau, ani ek choti mathi puge pachhi haami aafno dharti lai birsinchhau
ra aafno dharti lai khola lai bagar lai uhpechha purbak paaliyeka kukkur
Jhyal bata galli ka kukkur lai herera bhule jhai
Haami bhulchhau ra aafno kukkur bhukai lai garjana bhanthan chhau
Ani antyama el din birsera chaknachur hunchhau ra pheri parinat hunn chhau
Paanika thopa haruma nirbaliyaa thopa haruma ra kunai inaar, khadal wa pokhari kuhiyera bitaau chhau baaki jiwan
Tar tar tartaraune ghin laagda bhyaguta haru paale, bis nabhayeka saap haru angaalera hami jati sukai mathi uhthau
Jati sukai yetauti dagurau
Jati sukai thulo swarma garjau tara, hami bhitra bhitrai khokra chhau
Hamro uthai ko kunai mahato chhaina, hamro daguraeyeko kunai lakchhya chhaina, hamro garjan ko paanima phaliyeko agulto ko 'chwayia' bhanda badu bajan chhaina
Hami bahira bata jati sukai uchcha dekhiye tapani bhitra-bhitra nirantar khaidai ra ghissidai garaheka chhau
Hamro bahira ko uhchai jhuto ho,bhram ho
Aglo takurama uhmriyeka chyau ko uhchai bhanda yasko badta mahato chhaina
Wa duita agla baas khuttama badhera hidne bharatiya chatke ko uhchai bhanda yasko badi bisesta chhaina
Aglo chucho topi nachne sarkas ko joker ko uchai bhanda yasko badi bishesta chhaina
Hami bahira ko uchaima rameka chhau, latthieka chhau, phuleka chhau tara, hamile aafno aastha ko dipma
Nirantar khidai ra ghisidai gairaheko kuralai bhuleka chhau
Hamile aafno bigat uchai lai birsisakeu
Hamile manis ko samanya uchai lai birsisakeu
Hamile manis ko samanya uchai lai birsisakeu
Tesaile jaba kunai samanya manis kathama barnit 'gulibhar' jhai
Aai paltanchha hamro aastha ko dipma
Hami chhakka parera uslai herchhau
Hami uslai herera chhakka parchhau
Hami lai usko uchai dekhera aascharya laagchha
Hami lai aafno pudkai dekhera dar laagchha
ra ta haami aafno hin chawanaaka siyo jatra sa-sana hatiyaar haruka usmathi prahaar garchhau
Usko anga-pratyangama chadchhau
Ufranchhau
Tokchhau
Chimotchhau
ra antyama thakit bhayera tala orlan chhau santa hunchhau
Samarpit hunchhau
ra kunai thulo chattan mathi urlera samundra ko chhal le
Tara orlera tyas ko paau pakhale jhai
Hami pujna thalchhau tyo sadharan maanwal lai
Mahan bhanera
Hami bhahira bata jati sukai uccha dekhiye tapani
Bhitra-bhitrai nirantar khidai gairaheko chhau
Hami "liliput' ka manab hau
Hami laghu manab hau.
Hami aafu khusi kahilei milna nasakne
Kasaile milai dinuparne, hami aafu khusi kahilai chuttina nasakne
Kasaile chhuttyai dinu parne, hami aafu khusi kahilei badna nasakne kasaile pachhadi bata hirkaunu parne, hidaunu parne
Hami rang-rogan chhuteka, tuteka, futeka, purano carrom board ka goti hau
Eauta manoranjak khelka samagri, eauta khalidi mathi aasrit, aafno gati harayeka
Euta 'straker" dwara sanchalit ho, hami manis kam ra badta goti hau.
Hami bir chhau
Tara buddhu chhau
Hami buddhu chhau
Ra ta hami bir chhau
Hami buddhu nabhaikana bir kahilei huna sakenau
Hami mahabharat ko kathama barnit yekal bya hau
Pratek pidi ko dronacharya le hamilai upechhya garchha
Inkar garchha maarna hamro yogyata lai, shakti lai ra astitwa lai
Tara, hami tinai dronacharya kai murti banau chhau aafno jhupro agadi, tyaslai pujchhau dogchhau
Nirantar dhanurbidha ok abhyas garchhau ra dronacharya ka anya kusal chela haru bhanda kushalta prapta garchhau
Tara, hamro kushalta dekhi aascharya chakit ra bhayabhit bhai pratek pidima dronacharya hami kaha aauchha
Ra guru-dachhina magchha
ra hami hami saharsa usko isarama aafno budi aaula katera uslai bheti dinchhau, aafno astito metera uslai samarpit garchhau
ra makkha parchhau aafno guru bhakti mathi
aafno aatma shakti mathi
Tesaile hami bir ta chhau
Tara, buddhu chhau
Hami buddhu chhau
ra ta hami bir chhau
Hami buddhu nabhaikana bir kahilei huna sakenau
Hami kasai ko murti sthapana nagarikana bir kahilei huna sakenau
Hami paitala hau
Kewal paitala
ra fagat paitala
Paitala: jasko bharma sarir ubhin chha
Paitala: jasko aadharma sarir hidchha
Paitala: tara no bhanthan chha ki
Sarirle kripa garera uslai palirahe chha
Daya garera uslai sang-sangai hidairahe chha
Makkha parchha sarirko mahanta mathi
ra sandhai sampurna sarir ko bhar sahanchha
Sandhai sarir ko sab bhanda tala rahanchha
Kahilei sir uchalera mathi herdaina
Sandhai-sandhai natamastiska rahan chha
Hami paitala hau
Hami daudma pratham hunchhau
ra hamro nidharle tika thap chha, hami daudma pratham hunchhau
ra hamro ghatile mala lauchha
Hami daudma pratham hunchhau
Hamro chhatile takma taaschha
Hamro tika thapne nidhar arkai chha
Hamro mala lagaune nidhar arkai chha.
Hamro takma tasne chhati arkai chha, hami ta fagat kasai ko isarama tekne, hidne ra dagurau paitala hau
Kewal paitala
ra fagat paitala
Hami kehi pani hoinau
ra sayad tesaile kehi hau ki!
Hami katai pani, kehi pani chhainau
ra sayad tesaile katai kehi chhau ki!
Hami bachiraheka chhainau
tara sayad tesaile po bacheka chhau ki!
tesaile aao ye sunya pujak haru
Hami sab milera dhogau yo rittatalai
Hamro sab milera dhogau yo rittatalai
Hamro astito ko yo deota lai
Bhupi Sherchan – Hami In Nepaali
हामी जतिसुकै माथि उठौं,जतिसुकै यताउति दगुरौं,जतिसुकै ठुलो स्वरमा गर्जौं
तर, हामी फगत् पानीको थोपा हौं
पानीका निर्वलिया थोपा
जो सूर्यद्वारा माथि उचालिन्छौं
र बादल बन्छौं,हावाको इशारामा यताउति दगुर्छौं
र आफूलाई गतिशील भन्ठान्छौं,अनि एक चोटि माथि पुगेपछि
हामी आफ्नो धरतीलाई बिर्सन्छौ
र आफ्नो धरतीलाई
खोलालाई
बगरलाई उपेक्षापूर्वक
पालिएका कुकुर
झ्यालबाट गल्लीका कुकुरहरुलाई हेरेर भुलेझैँ
हामी भूक्तछौं
र आफ्नो कुकुर भुकाइलाई गर्जन भन्ठान्छौं
अनि अन्त्यमा एक दिन बर्सेर चकनाचुर हुन्छौं
र फेरि परिणत हुन्छौं पानीका थोपाहरुमा
निर्बलिया थोपाहरुमा
र कुनै इनार, खाडल वा पोखरीमा
कुहेर बिताउछौं बाँकी जीवन
टरे टरे टर्टराउने घिनलाग्दा भ्यागुताहरु पालेर,बिष नभएका साँपहरु अँगालेर
हामी जतिसुकै माथि उठौ
जतिसुकैं यताउति दगुरौं
जतिसुकै ठुलो स्वरमा गर्जौ
तर, हामी भित्र-भित्रै खोक्रा छौं
हाम्रो उठाइको कुनै महत्व छैन,हाम्रो दगुराइको कुनै लक्ष्य छैन,हाम्रो गर्जनको
पानीमा फालिएको अगुल्टाको ‘छवाइयँ’ भन्दा बढी वजन छैन।
हामी बाहिरबाट जतिसुकै उच्च देखिए तापनि
भित्र-भित्र निरन्तर खिइँदै र घिस्सिँदै गइरहेका छौं
हाम्रो बाहिरको उचाइ झूटा हो,भ्रम हो
अग्लो टाकुरामा उम्रिएका च्याउको उचाइभन्दा
यसको बढ्ता महत्व छैन
वा दुइटा अग्ला बाँस खुट्टामा बाँधेर हिँड्ने
भारतीय चटकेको उचाइभन्दा यसको बढी विशेषता छैन
अग्लो चुच्चे टोपी लगाई नाच्ने
सर्कसको जोकरको उचाइभन्दा यसको बढी विशेषता छैन
हामी बाहिरको उचाइमा रमेका छौ, लट्ठिएका छौं, फूलेका छौं
तर, हामीले आफ्नो आस्थाको द्वीपमा
निरन्तर खिइँदै र घिस्सिँदै गइरहेको कुरालाई भुलेका छौं
हीनतको सानो द्वीपमा पछारिएर
हामीले आफ्नो पूर्वस्मृति गुमाइसक्यौं
हामीले आफ्नो विगत उचाइलाई बिर्सिसक्यौं
हामीले मानिसको सामान्य उचाइलाई बिर्सिसक्यौं
हामीले मानिसको सामान्य उचाइलाई बिर्सिसक्यौं
त्यसैले जब कुनै सामान्य मानिस
कथामा वणिर्त ‘गुलिभर’ झै
आई पल्टन्छ हाम्रो आस्थाको द्वीपमा
हामी छक्क परेर उसलाई हेर्छौं
हामी उसलाई हेरेर छक्क पर्छौं
हामीलाई उसको उचाई देखेर आश्चर्य लाग्छ
हामीलाई आफ्नो पुड्काइ देखेर डर लाग्छ
र त हामी आफ्नो हीन चावनाका
सियो जत्रा स-साना हतियारहरुको उसमाथि
प्रहार गर्छौं
उसको अङ्ग-प्रत्यङ्गमा चढछौं
उफ्रन्छौं
टोक्छौं
चिमोट्छौँ
र अन्त्यमा थकित भएर तल ओर्लन्छौं
शान्त हुन्छौं
समर्पित हुन्छौं
र कुनै ठूलो चट्टानमाथि उर्लेर समुद्रको छालले
तर ओर्लेर त्यसको पाउ पखाले झैँ
हामी पुज्न थाल्दछौं त्यो साधरण मानवलाई
महान् भनेर
हामी बाहिरबाट जतिसुकै उच्च देखिए तापनि
भित्र-भित्रै निरन्तर खिइँदै गइरहेका छौं
हामी ‘लिलिपुट’ का मानव हौं।
हामी लघूमानव हौं।
हामी आफूखुशी कहिल्यै मिल्न नसक्ने
कसैले मिलाइदिनुपर्ने,हामी आफुखुशी कहिल्यै छुट्टिन नसक्ने
कसैले छुट्टायाई दिनुपर्ने,हामी आफू खुसी कहिल्यै अगाडि बढ्न नसक्ने
कसैले पछाडिबाट हिर्काउनुपर्ने, हिँडाउनुपर्ने
हामी रङ्ग-रोगन छुटेका,टुटेका, फुटेका
पुरानो क्यारमबोर्डका गोटि हौं
एउटा मानोरञ्जक खेलका सामाग्री,एउटा खेलाडीमाथि आश्रित,आफ्नो गति हराएका
एउटा ‘स्ट्राइकर’ द्वारा सञ्चालित
हो, हामी मानिस कम र बढ्ता गोटी हौं।
हामी वीर छौं
तर बुद्धू छौं
हामी बुद्धू छौं
र त हामी वीर छौं
हामी बुद्धू नभइकन वीर कहिल्यै हुन सकेनौं
हामी महाभारतको कथामा वर्णित एकलव्य हौं
प्रत्येक पिँढीको द्रोणाचार्यले हामीलाई उपेक्षा गर्छ
इन्कार गर्छ मान्न हाम्रो योग्यतालाई,शक्तिलाई,र अस्तित्वलाई
तर, हामी तिनै द्रोणाचायैको मूर्ति बनाउँछौं
आफ्नो झुप्रो अगाडि,त्यसलाई पुज्छौ
ढोग्छौं
निरन्तर धनुर्विद्याको अभ्यास गर्छौं
र द्रोणचार्यका अन्य कुलीन
चेलाहरुभन्दा बढी कुशलता प्राप्त गर्छौं
तर, हाम्रो कुशलतादेखि आर्श्चर्यचकित
र भयभीत भई
प्रत्येक पिंढीमा द्रोणाचार्य हामीकहाँ आउँछ
र गुरु-दक्षिणा माग्छ
र हामी सहर्ष उसको इशारामा
आफ्नो बुढी औंला काटेर उसलाई भेटी दिन्छौं,आफ्नो अस्तित्व मेटेर उसलाई समर्पित गछौं
र मक्ख पछौं आफ्नो गुरुभक्तिमाथि
आफ्नो आत्मशक्तिमाथि
त्यसैले हामी वीर त छौं
तर, बुद्वू छौं
हामी बुद्वू छौ
र त हामी वीर छौं
हामी बुद्वू नभइकन वीर कहिल्यै हुन सकेनौं
हामी कसैको मूर्ति स्थापना नगरीकन
वीर कहिल्यै हुन सकेनौं
हामी पाइतला हौं
केवल पाइतला
र फगत पाइतला
पाइतलाः जसको भरमा शरीर उभिन्छ
पाइतलाः जसको आधारमा शरीर हिँडछ
पाइतलाः तर जो भन्ठान्छ कि
शरीरले कृपा गरेर उसलाई पालिरहेछ
दया गरेर उसलाई सँग-सँगै हिँडाइरहेछ
मक्ख पर्छ शरीरको महान्तामाथि
र सधैँ सम्पूर्ण शरीरको भार सहन्छ
सधै शरीरको सबभन्दा तल रहन्छ
कहिल्यै शिर उचालेर माथि हेर्दैन
सधैँ-सधैँ नतमस्तक रहन्छ
हामी पाइतला हौ
हामी दौडमा प्रथम हुन्छौं
र हाम्रो निधारले टीका थाप्छ,हामी दौडमा प्रथम हुन्छौं
र हाम्रो घाँटीले माला लाउँछ
हामी दौडमा प्रथम हुन्छौं
हाम्रो छातिले तक्मा टाँस्छ
हाम्रो टिका थाप्ने निधार अर्कै छ
हाम्रो माला लगाउने निधार अर्कै छ।
हाम्रो ताक्मा टाँस्ने छाती अर्कै छ,हामी त फगत कसैको इसारामा
टेक्ने, हिँडने र दगुर्ने पाइतला हौं
केवल पाइतला
र फगत पाइतला।
हामी केही पनि होइनौं
र शायद त्यसैले केही हौं कि!हामी कतै पनि, केही पनि छैनौं
र शायद त्यसैले कतै, केही छौं कि!हामी बाँचिरहेका छैनौं
तर शायद त्यसैले पो बाँचेका छौं कि!त्यसैले आओ ए शून्य पूजकहरु!हामी सब मिलेर ढोगौं यो रिक्ततालाई
हाम्रो सब मिलेर ढोगौं यो रिक्ततालाई
हाम्रो अस्तित्वको यो देवतालाई।
